తీతువు

పిల్లల మీద ప్రేమ, ఆడవారి లో వుండె భయము తెలుపుతూ నా చిన్నప్పుడు అమ్మ పాడిన పాట.
ఇది నా రచన కాదు. ఎవరు రాసారొ తెలియదు.

చిటారు కొమ్మల చిగురుల్లొ
మిఠాయి పొట్లం మొస్తరుగా
తీతువు గూడును కట్టింది
తెల్లని గుడ్లను పెట్టింది.

పిన్నమి చొరబడ కుండగనె
బొరెడు పిల్లలు చెసింది
మగపిట్టఒకనాడెందులకొ
మధ్యరాత్రికిల్లు చెరింది

వచ్చిన భర్తను చూసింది
వలవల పెండ్లామెడ్చింది
ఎమని మగపిట్టడిగింది
మిన్నువిరిగి పైబడితేనొ
కన్నభిడ్డలెమౌతారొ

ఈభాగ్యమ్మున కంటెను
ఎడుస్తూ కూర్చున్నావు
కాళ్ళు మింటి వంకకు జాపి
కన్ను గునకక పొయావా

మరిచి తప్పి పై బడితేను
దాని మదమనగించక పొయెనా
అంటూ తనకాళ్ళుటుజాపి
ఆలిని నిద్దుర పుచ్చింది

భళ్ళున తెల్లవారింది
పక్షులు నిద్దుర లేచినవి
పడితె చెడుతుందను కుంటు
పక పక నవ్వుకున్నాయి

తెలిసి తెలియని మిణుగులతొ
దిగులు చెందుతారాడంగుల్.