ఉడుతా... ఉడుతా...ఊత్..
అనుమాట.. నిజమాయెర కన్నా..
ఉడుత..కానరాదేర... చిన్నా...
ఎమై పోయిందిర ..నాన్న....
పెరటిలో జామ చెట్టున్నా ...
చెట్టు నిండుగా పండ్లున్నా....
అల్లరి చేసే ఉడుతా లేదు..
పెరటిలో ఆ సరదా లేదు
వేటగాడి బాణం వాడికి
ఒకటొ.. రెండొ.. పోయినా గాని
మిగిలివన్నా సందడి చేసిఅలరించేవి ఆనాడు.
వాతవరణం బారినపడి..
ఉడుతజాతి నశించి పోతున్నా..
అయ్యో అనేనాధుడు లేడు
ఎవరికి వారే ఈనాడు.శ్రే రామునికే సాయం చేసిన
చిన్ని ప్రాణి ఆ ఉడుత..
తోక వూపుతూ.. తిరుగాడి
కిచ..కిచ మనే ఆ బుడత...కానరాకుండ పోతోంది
ఉడుతా... ఊయల అని
చదివే పుస్తకాలలో ఇమిడింది
పాఠము గా మిగిలిపోనుంది.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి